“Βάρβαροι” και βαρβαρότητες

Τελικώς, οι Γάλλοι δικαιολογούν
πλήρως το χαρακτηρισμό «κουτό-
φραγκοι». Γιατί πώς αλλιώς θα μπο-
ρούσε κανείς να σχολιάσει το γεγο-
νός ότι συντάσσονται αναφανδόν
υπέρ των «βαρβάρων» στο δίλημμα
«σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», που
έθεσε εμπνευσμένα ο πρόεδρος
του ΠΑΣΟΚ. Ως γνωστόν, το γαλλι-
κό Σοσιαλιστικό Κόμμα παραπαίει,
αναζητώντας ταυτότητα, ηγεσία και
-στις εκλογές της 7ης Ιουνίου- κατά
πάσα πιθανότητα και ψήφους. Τέ-
τοιοι «βάρβαροι» που είναι, τι να
περιμένεις…
Δυστυχώς, στο ίδιο στρατόπεδο,
των «βαρβάρων», έχουν προσχωρή-
σει εδώ και πολύ καιρό και οι Ιταλοί.
Το εκεί Σοσιαλιστικό Κόμμα και γενι-
κότερα η Κεντροαριστερά, κινείται
μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, αν
κι απέναντί της είχε κι έχει να κάνει
με έναν αλλοπρόσαλλο, «θορυβώ-
δη» και επιρρεπή στα σκάνδαλα
–κατά συνέπεια, εύκολο πολιτικό
στόχο– πρωθυπουργό. Τον ορισμό
του «βαρβάρου», δηλαδή.
Αμ, στη Γερμανία; Οι σοσιαλδη-
μοκράτες εκεί πληρώνουν σχεδόν
εξ ολοκλήρου το μάρμαρο της «με-
γάλης συγκατοίκησης» στην εξου-
σία με τους χριστιανοδημοκράτες.
Κατά έναν περίεργο όσο και παρά-
δοξο τρόπο, μπορεί οι τελευταίοι
να ήλεγχαν την καγκελαρία, στους
πρώτους, όμως, πήγαινε, σχεδόν
εξ ολοκλήρου, ο πολιτικός λογαρια-
σμός όλο αυτό το διάστημα.
Δεν θα αναφερθούμε φυσικά
στο κεφάλαιο «Βρετανοί Εργατι-
κοί». Οντας στην εξουσία από τις
αρχές της δεκαετίας του ’90, είναι
περίπου λογικό κάθε φορά που τί-
θεται το δίλημμα «σοσιαλισμός ή
βαρβαρότητα» οι ψηφοφόροι «από
κάτω» να φωνάζουν «βαρβαρότη-
τα, βαρβαρότητα», ακόμα κι αν οι
συντηρητικοί κάνουν τη μια γκάφα
μετά την άλλη.
Τι ακριβώς συμβαίνει λοιπόν; Η
απάντηση είναι απλή. Πραγματικό
δίλημμα του τύπου «σοσιαλισμός
ή βαρβαρότητα» δεν τέθηκε ποτέ.
Αντιθέτως, ανάγκη για δυνατά προ-
εκλογικά τσιτάτα πάντα θα υπάρ-
χει…